نقاشیهای مجتبی تاجیک پاپ هست و نیست؛ دیدن گوشهای از پوستر «آشنا»ی فیلم «دربارهي الی» یادآوری اهمیت آن فیلم یا حتی موضوع و خصایل سینمایی آن «اثر» نیست، پارگی های پوستر و زردی چسب های خشک شده و فلز زنگ زده نمایش «دقیق» وضعیت کالایی اثری است که البته مطرح می شود (اسم در می کند) و بعد فراموش میشود. بیننده یا در شگفتی استاددستی غوطهور میماند یا به دنبال جواب پرسش «خُب که چه؟» میگردد. و خُب من این نقاشی را به دلیل موضع معکوسی که مقابل کالا میگیرد دوست دارم.