توکا ملکی: گاهی وقت‌ها آدم در حسرت داشتن چیزی می‌ماند. این «چیز» اغلب برای من کتابی بوده است یا اصل اثر یک هنرمند. البته آن اولی معمولاً «حسرت» است و آن دومی «آرزوی محال». حسرت داشتن کتابی از بهمن محصص که چند سال پیش در ایتالیا منتشر شده بود، به دلم ماند و آرزوی داشتن مجسمه‌ای از او که اصلاً از آن رؤیاهای محال است.

ادامه‌ی مطلب »