باوند بهپور: محصص دو کلاژ و یک نقاشی از فیگورهای نقاب‌پوش دارد. دو مرد و یک زن. عنوان نقاشی میانی را گذاشته Arlecchino که در انگلیسی هارلکوین (Harlequin) نامیده می‌شود و در فارسی به تبعیت از فرانسه آرلکن می‌گویند. نام نقاشی در جاهایی هم pantomime actor آمده. نقاشی سمت چپ به سادگی «زن» نام دارد و به مجسمه‌ی او از سوفی فن اسنبک، شخصیت فیلم «نفرین‌شدگان» ویسکونتی بی‌شباهت نیست. به این ترتیب می‌شود چهار نقابدار.
آرلکن شخصیتی است ثابت در کمدیا دل‌آرته که لباس‌های چهارخانه می‌پوشد. (طرح‌های چهارخانه‌ی لوزی‌شکل نظیر طرح زیر را هارلکوین می‌نامند.) آرلکن خدمتکار است و در تئاتر ایرانی معادل شخصیت سیاه در نمایش روحوضی. به «رند» فارسی نزدیک است. کمدیا دل‌آرته سه سری شخصیت دارد: اربابان، خدمتکاران و عاشقان. اربابان و خدمتکاران ماسک می‌گذارند، عاشقان نه. آرلکن و پی‌یرو (Pierrot یا Pirouette) شخصیت‌های خدمتکارند. پی‌یرو به جای آن‌که ماسک بزند چهره‌اش را سفید می‌کند. هر دو را در این نقاشی پل سزان می‌بینید. ادامه‌ی مطلب »