باوند بهپور: این پوستر بهزاد شیشه‌گران برایم از ده‌ها منظر جالب است. نه فقط چون تاریخ دیماه ۵۹ را برخود دارد. (وقتی من داشته‌ام به دنیا می‌آمده‌ام او و برادرانش داشته‌اند پوسترهایی را به خرج خود و مردم چاپ می‌کرده‌اند و به دیوار می‌چسبانده‌اند. کاری که امروز از دستمان برمی‌آید و هنوز خیلی غیرمجاز نیست ساختن وبسایت و وبلاگ است.) نه از این بابت که فرمالیسم عجیب آن دوران بر آن حاکم است. نه به این علت که پوستر باریک و بلند شیشه‌گران به ارزان‌ترین صورت ممکن چاپ شده: تک‌رنگ و روی کاغذ گراف. بالای آن نوشته شده: «برای رشد هنر پیشرو و انقلابی هزینه‌ی چاپ این کار را گروهی از مردم پرداخته‌اند. برای مکاتبه با ما: صندوق پستی: ۵۳۶/۱۳ منطقه‌ی ۱۳» اگر امروز بود شاید آدرس ایمیل‌اش را هم نمی‌گذاشت. اما همه‌ی این‌ها به کنار: برایم جالب است که زمانی هنر پیشرو و انقلابی یک چیز بوده است. بالای پوستر نوشته شده است: «هنر شعاری». به عنوان چیزی مثبت! آن روزها تکلیف‌شان با خودشان مشخص بوده است.
