دخالت هنری در پرفورمنس حراج ۵۰٪ امیر معبد خیلی تئاتری بود. آرایش تئاتری، لباس تئاتری، رفتار تئاتری، و بعد هم تحفهای برای اینکه «دست خالی» بیرون نرفته باشید. اما ضمناً تفاوت دو نسل هم بود: تمایل به خودنمایی، روحیهی فانتزی، زرق و برق، تمسخری که هزل است فاقد هرگونه طنز: پوشکی کادو شده. هرکسی خودش را در اثر میگذارد، به خصوص در اجرا. نسلی که من از سطحیتشان مانند موج عظیمی در سطح میترسم. امر نو دو وجه دارد: جهشی به جلو یا به پایین. من نسلی را میشناسم که با کینهای عظیم (از خود و دیگران) خودش را به اعماق پرتاب میکند.