عکس: Black Eye
سپهر خلیلی: تصور کنید روی همه‌ی دیوارهای شهر دوربین‌های نظارت نصب شده باشد، آن وقت شاید به مفهوم این گرافیتی در بلوار کشاورز نزدیک شویم. شاید باور کنیم که زندگی ما در مقابل تک چشم بزرگ و گرد سیکلوپ‌ها رخ می‌دهد. سیکلوپ‌هایی که توده‌های انسانی را به منزله‌ی گله‌ی گوسفندان می‌بینند. گویی برای در گذشتن از آن‌ها باید همچون اودیسه خود را در پوستین دیگری پنهان کرد تا از مقابل چشم‌شان، که یادآور چشمی سراسربین است درگذشت.
اما ورای این‌ها، در این اثر و شاید غالب دیگر آثار این‌چنینی که به سادگی دیوارهای شهر را به عنوان قاب نمایش خود انتخاب می‌کنند، هنوز هم یک الگوی غیربومی وجود دارد، الگویی که یادآور کارهای بنکسی است، فیگورهای رسمی با کت و کراوات. در این‌جا، شاید لازم باشد هنرمند به نحوی دیگر واقعیت را به نمایش بکشد و به واقعیت آن‌سوی این الگوهای ثابت وفادار بماند. (عکس از Black Eye)