به نظر می‌رسد اثر مهرانه آتشی در نمایشگاه گروهی «شوخی» در گالری طراحان آزاد رویکردی پرسشگرانه داشته باشد. سؤال اصلی‌‌اش
این است که جنسیت چه نقشی در هویت بصری فرد ایفا می‌کند و این نقش چه زمانی به گونه‌ای دیگری جلوه‌گر می‌شود. این اثر گویی با نگاهی به نقاشی‌های سوررئال می‌خواهد وضعیتی معلق را نشان دهد که تعاریف تثبیت‌شده در آن هویت خود را از دست می‌دهند و شکل تازه‌ای می‌یابند. آن‌چه شوخی مهرانه آتشی با بیننده خوانده می‌شود همین ابهام تصویری است… تا مخاطب با دقت نگاه نکند درنمی‌یابد که پشت نقاب، جنسیت معنایی متناقض با نگاه اول می‌یابد. اگر مسئله این باشد که چرا درست نگاه نمی‌کنی باید مخاطب را هم از این سؤال که چرا دوست دارد خویشتن واقعی‌اش را انکار کند بی‌بهره نگذاشت، سؤالی که جواب‌اش را تا حدودی می‌شود حدس زد..
.