پرنده‌های فلزی خندان قادری در سرتاسر فضای گالری فروهر پراکنده بودند. در بیست سال گذشته این پرنده‌ها با سرعتی معادل پرنده‌های واقعی در فضای مجسمه‌سازی ایران تکثیر شده‌اند! این کار وحید دستگردی را ببینید. گویا از علم‌های عاشورا می‌آیند. یکی از موتیف‌های شناخته شده‌ی هنر فلز ایران‌اند: مثل قفل‌های فلزی برای چلنگری. شبیه فرشته‌های رنگینِ نه چندان متداولِ نگارگری‌ها هستند که راهشان را به نقاشی ایرانی باز کردند تا تردیدی در «ایرانی بودن» هنر معنوی این سال‌ها باقی نگذارند. در این سال‌ها بر شانه‌ی انواع و اقسام مجسمه‌های فلزی مدرن و پیش و پسامدرن نشسته‌اند: مانند نخل‌های شهرداری‌اند که در شب روشن می‌شوند: ارجاع‌شان مشخص است، کاربردشان نه.
