مرجان تاج‌الدینی: اشیاء حرف می‌زنند، جان دارند، و شاید بی‌آن‌که بدانیم همین خاصیت‌شان است که ما را به آن‌ها حتا بیش از مکانی که در آن هستند دلبسته می‌کند و موجب می‌شود هویت یک مکان را با اشیایش تعریف کنیم. اهمیت اشیا در نظر لکان آن‌قدر هست که فرایند درک واقعیت را از طریق ارتباط فرد با اشیا و تخیل نسبت به آن‌ها امکان‌پذیر می‌داند. از این منظر، اشیا دریچه‌ی ارتباط متقابل ما با جهان بیرون هستند. وقتی شیئی را می‌‌بینیم که به کسی تعلق دارد، ناخودآگاه آن را به مثابه شرح حالی از ماهیت وجودی او و روزنه‌ای به تفکرش در نظر می‌آوریم. در این عکس (و سایر عکس‌های این مجموعه)، ستاره سنجری بر آن بوده تا فضای خصوصی افراد را نمایش دهد؛ برای این کار به جای خود آن‌ها، به سراغ اتاق‌هایشان و وسایل واقعی همان اتاق‌ها رفته و چنان آن‌ها را در مقابل دوربین نشانده که گویی برای عکاسی پرتره نشسته‌اند. این اشیا دروغ نمی‌گویند و حضور صاحب اتاق در تک تک وسایل جاری است.
