این تصویر بیشتر از باقی آثار این مجموعه برایم اهمیت دارد. عنوان مجموعه (ما در جامعه ای متناقض زندگی می کنیم)، ذهن‌ام را به سمت تصاویر «مستند» می‌برد؛ در حالی که این‌جا با تصویری «صحنه‌سازی»شده مواجهیم. با این حال، این تصویرِ چینش شده را احتمالاً، همه‌ی ما به نوعی تجربه کرده و یا همواره تجربه می‌کنیم. تضاد بین جنبه‌ی «مستند» و «بازسازی» شده‌ی این عکس، باعثِ بروز تجربه‌ای نمایشی می‌شود که در آن، مخاطب خود را به جای شخصیت‌های این روایت می‌پندارد و تاریخ زیسته‌ی خودش را از نو می‌آفریند. وقتی «من» در برابر دوربین‌اش هستم، راحتم که واقعی به نظر برسم.
