حسین حسینی: همه چیز اینجا در حال بازی شدن است، رنگهایی که همدیگر را دفع میکنند، اشیایی که جعلی بودنشان را جدی میگیرند، زمینی که فیزیکاش را فراموش کرده است و آسمانی که از زمین چیزهایی دارد؛ دیواری که به سقف آمده است و سقفی که دیوارش را جا گذاشته است، بر زمینی که زمینی نیست، فضایی است، در هر دو معنا! مسئله دیگر آن جابهجایی نیست که به دنبال تغییر بود بل این نابهجایی است که هیچچیز در این شهر نمیتواند آن را تغییر دهد، حتا اگر همهچیز جابهجا شود؛ زمین به آسمان برود و آسمان به زمین آید، همچنان در آن میان کسی دیگری را نشانه میرود تا چیزی جابهجا نشود و نابهجا بهجا ماند.