باوند بهپور: میگویند محصص از مارینو مارینی تأثیر زیادی گرفته. حتا استادش بوده. چنین تأثیری آنقدرها در کارهای محصص به چشم نمیخورد. تغزلی در کارهای محصص هست که در مارینی نیست. خشونت و سرکشیای در مارینی هست که در محصص نیست. اگر فضای کارهای محصص تراژیک باشد، فضای قهرمانی باشد که شکست خورده، باز فضای جنگ و مبارزه نیست. آرامش پس از طوفان است نه پیش از آن. تفاوتشان را در اسبهای مارینی و محصص بهخوبی میتوان دید: در مقابل اسب فالیک مارینی که سر خم نمیکند و لجوجانه بر سر خواست خود ایستاده، اسب محصص درهم شکسته و پایمال شده است. اسب هیچگاه زانو نمیزند، ایستاده میخوابد، مگر اینکه بیمار باشد و در حال مرگ. اسب خمیریشکل محصص تغزلی نرم دارد؛ یادمان هیچ نبردی نیست، گویی هماکنون—در لحظهی فاجعه و برای بازنمایی فاجعه—از زیر دست مجسمهساز بیرون آمده است.
