باوند بهپور: محصص اجزای این تابلو سه‌لتی به نام «بعد از نیمه شب آرام» را در تابلوهایی دیگر به کار برده است. موتورسوار در اثری دیگر با حوصله و دقت پرداخت شده و بدون موتورش هم در تابلویی دیگر به چشم می‌خورد. در این تابلو خاص، زنان برهنه هم در مضحکه‌ی محصص از عیش و فساد به شیوه‌ی آمریکایی حضور دارند. بر پس‌زمینه‌ی تابلو جابه‌جا عبارت Cazzo Cola نقش بسته که ترجمه‌ی ایتالیایی Fucking Cola می‌شود. در مجله‌ی رودکی (آبان و آذر ۱۳۵۳) عکس این اثر را کنار نقد بهزاد حاتم از اولین نمایشگاه بین‌المللی تهران چاپ کرده‌اند. بهزاد حاتم با تحسین تمام از اولین نمایشگاه بین‌المللی تهران یاد می‌کند و سپس چنین می‌نویسد: «کارهای تازه‌ی بهمن محصص را که همیشه عاشق‌اش بوده‌ام اصلاً دوست نداشتم. بعد از این‌همه سال و این‌همه سن و سال، تازه به فکر پاپ‌آرت افتادن و شیفته‌ی رنگ سبز و آبی شدن مضحک است.» شاید دلیل انتخاب این اثر برای چاپ در کنار این نقد، شرکت کردن‌اش در نمایشگاه بوده اما سخت بتوان فهمید چرا آن را کنار اثری از کاندینسکی چاپ کرده‌اند که جز در ترکیب‌بندی‌اش کوچکترین ربطی به کار محصص ندارد. (شاید اگر قرار به مقایسه بود ژریکو گزینه‌ی بهتری می‌بود. این‌جا را ببینید.) به هر تقدیر، محصص این گرایش پاپ و ارجاعات مستقیم را دیگر تکرار نمی‌کند همچنان که چنین بازنمایی نزدیک به واقعیتی از بدن زن را.
