باوند بهپور: این نقاشی وینچنتسو بیانکینی اینجا بحثاش بود. این نقاشی در «دفترهای روزن» شمارهی زمستان ۱۳۴۶ به چاپ رسیده است. در زیر طرح نوشته شده: «آبورنگ از وینچنزو بیانکینی به همین اندازه». بیانکینی نقاش و نویسنده و شاعر، در تاریخ هنر ایران شخصیت منحصربهفردی است؛ متضاد اوریانتالیست؛ یکی از معدود کسانی که به جای مهاجرت از ایران، به ایران مهاجرت کرده و توجه انسانیاش به ایرانیان به مثابه پزشک به حیطهی فرهنگ کشیده است و او را در ایران نگاه داشته تا زمان انقلاب که بیگانه و خودی را به یکسان از خود ناامید کردیم.